აზერბაიჯანის ეკონომიკა 2013 წელს ბოლო 4 წლის განმავლობაში ყველაზე სწრაფი ტემპით გაიზარდა. არანავთობი მშპ 10%-ით გაიზარდა, რაც ორი მთავარი ინდუსტრიის – მშენებლობისა და ვაჭრობის – წყალობით მოხდა, ხოლო ნავთობის მშპ დაბრუნდა დადებით ზრდის დარგში ორი უარყოფითი წლის შემდეგ. საქონლისა და მომსახურების იმპორტი 11%-ით გაიზარდა წლიური ნიშნით, რაც გამოწვეულია პირადი მოხმარებით და ნავთობის კვების ველების მომსახურების საჭიროებით. ამას დაემატა ნავთობის მოცულობის სტაგნაციით გამოწვეული დაბალი ექსპორტი, რაც გამოიწვია მცირე მიმდინარე ანგარიშის ზედმეტობა. აზერბაიჯანის მიმდინარე ანგარიშის ზედმეტობა მშპ-ს 17%-ია და ეს კვლავ ერთ-ერთი ყველაზე მაღალია მსოფლიოში, ხოლო ძლიერი საგარეო ზედმეტობა აგრძელებს ქვეყნის რეზერვების გაზრდას. სახელმწიფო ნავთობის ფონდის აქტივები და ცენტრალური ბანკის რეზერვები გაიზარდა შესაბამისად 1,7 მილიარდი აშშ დოლარით და 2,5 მილიარდი აშშ დოლარით, შესაბამისად 36 მილიარდამდე და 14 მილიარდამდე. შედეგად, საერთო რეზერვები გაიზარდა 2 პროცენტული პუნქტით წლიურ ნიშნულზე, შეადგინა მშპ-ს 68%. მთავრობის ექსპანსიური საბიუჯეტო პოლიტიკა გაგრძელდება 2014 წელს და შესაძლოა 11 წლის განმავლობაში პირველად გამოიწვიოს ბიუჯეტის დეფიციტი, თუმცა ეს დამოკიდებულია ნავთობის ფასზე. ბიუჯეტის დეფიციტისთვის მოსამზადებლად, მთავრობამ გამოაცხადა 2015 წლიდან ინვესტიციური პროგრამის შემცირების გეგმები, რაც გულისხმობს, რომ კერძო ინვესტიციებმა უნდა შეავსონ ეს გასტანი. აზერბაიჯანმა ასევე გაამარტივა უცხოური დაფინანსების მიღების პროცესი, ჩასვა 1,25 მილიარდი აშშ დოლარის 10-წლიანი პირველი ევრობონდი 2014 წლის მარტში.

მშენებლობამ და ვაჭრობამ განაპირობა აზერბაიჯანის ეკონომიკური ზრდა 5,8%-ით წლიურ ნიშნულზე 2013 წელს, რაც ბოლო 4 წლის ყველაზე ძლიერი ტემპია. ამ ორი სექტორმა შეადგინა ეკონომიკური ზრდის ნახევარი, მიაწოდა შესაბამისად 23% და 10%-იანი ზრდის მაჩვენებელი. ამ ორი სექტორის ძლიერი შედეგების ფონზე, არანავთობი მშპ გაიზარდა 10%-ით წლიურ ნიშნულზე. ნავთობის სექტორი, თავის მხრივ, დააბრუნა წინა ორი წლის დაღმასვლა და 2013 წელს მიაწოდა 1%-იანი ზრდა წლიური ნიშნულით ნავთობის წარმოების მცირე ზრდის, გაზის წარმოების 3,6%-იანი ზრდისა და გადამამუშავებელი აქტივობის 6,2%-იანი ზრდის შედეგად. მიუხედავად აღდგენისა, 43,1 მლნ ტონა წარმოება კვლავ დაბალია 2010 წლის პიკთან შედარებით – 50,7 მლნ ტონა. ნავთობის წარმოების მნიშვნელოვანი ზრდა ნაკლებად მოსალოდნელია, ხოლო გაზის წარმოება უზრუნველყოფს რეალურ შესაძლებლობას და მომავალ წლებში გახდება ნავთობის მშპ-ის ზრდის წამყვანი ძალა ჩვენი შეფასებით.